Çırası mum, boyu selviye benzer

Toprak ana, bize yardır, yorgandır
Kanımızın depreştiği organdır
Dikeni gül; taşı yastık biliriz,
Onsuz hayat ölümlere sürgündür

Harput dağ üstünde kurulmuş şehir
Sevdasını taşır, bir büyük nehir
Bir yüzü Urfa’dır, bir yüzü Kerkük
Hoyratlar, Hayriler bizlere mehir

Çırası mum, boyu selviye benzer
Sokağı kum, soyu aslıya benzer
Kokusu gül, bağı İrem Harput’un
Bülbül figan eder; yaslıya benzer! ..

Gül yüzüne kar mı düşmüş Harput’un
Sözüne efkar mı düşmüş Harput’un
Beyaz duvaklar içinde süzülür,
Özüne inkar mı düşmüş Harput’un

Aç sayfaları bir bak hatırana
Zamanı ifşa etmiş satırına
Her satırında bir âlem, hoş seda! ..
Ah, lanet okunmaz mı batırana...

Gün görmüş yüzünü aradım durdum
Bahtın zirvesinden hayaller kurdum
Bir nefes Harput, bir içim su gibi;
Bir yanık ezgiye, Hoyrata yordum! ..