babama,
hep ''-usta...'' derdim...
bu benim çok hoşuma gidiyordu ya
nereden bilecektim ki
babamın buna içerlediğini
bir gün annem,
''-oğlum, baba demediğin için
baban çok üzülüyor...'' deyince
işi öğrenmiştim...
ondan sonra herhalde
bir on-beş yirmi gün boyunca
yerli-yersiz devamlı
''-baba,-baba,-baba'' demeye başladım...
lakin
babam ellisinde
el sallayıp gidince
yıllarca iyileşmeyen
kocam bir yara açıldı içimde...
babam,
benim için
ustaların ustasıydın
anla işte
beni affetmen dileğimle
oğlun Figo
seni hep özlemekte...
Fikret Turhan-Yalova,
26 şubat 2017
Kayıt Tarihi : 26.2.2017 10:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!