Çırak Ve Usta Şiiri - Kudret Kobal

Oto sanayinde bir çırağım
Sobamız yok ustamız çok
Usta gömleği altında çifte yün kazak
Bende bir gömlek kolu kısa
Gencim kanım kaynar
Üstüm başım rezil
Param az sevgilim yok
Hobilerim top oynamak
Pazar günleri kahveye veya Karaköy’e uğramak
Kahvede sıcak çay
Karaköy’de kaderi benden karanlık soğuk bir karı
Bu kadar mola yeter
Gencim kanım kaynar soğutamam
Gömleğimi çıkartır atarım
Yemek zamanı
Ekmek arası yüz elli gram helva
Şişmanlığım hep bundan
Sigortam yok
Doktorum profesör koca karı Kezban
Ve onun yüzde elli indirimli ilaçları
Akşam hava kararır ustalar özel arabalara
Ben kepenklerle beraber gözlerimi kapatırım
Yorgunum yol uzun
Evin içi buzdolabı
Televizyon yok radyo yok
Yatağa düşer yorgun bedenim
Düşer düşmez uyurum
Düşer düşmez kendimi düşlerde bulurum
Yatak nemli düşler ıslak
Gencim kanım kaynar
Gece artistleri sarar
Sabah yalnız kalkarım
Yalnızım yalnız
Bir kedim bile yok
Yalnızım yalnız

Beni oto sanayinden tanırsınız
Yaşım on sekiz oldu filinta gibiyim
Ama hala oto sanayinde çırağım
Kahvede okeye başladım Karaköy’e aboneyim
Bir radyo aldım
dört haftalığım gitti onunla
Bayramlıklarımın yanına astım
Dinliyorum akşamdan akşama
Babam buna pil dayanmaz ki
Evimde elektrik yok radyo benim neyime
Dün resim çektirdim saçlarım limonlu
Sigortam yapılacak
İsteniyor bir sürü evrak
Benim daha muhtarda kaydım bile yok
Artık biraz param var sevgilim yine yok
Yakışıklıyım aslında herhalde şansım yok
Köye bir yol edeyim bir kız bulurum belki
Otobüs parası bir haftalık dönemem geri
Para var da ne oluyor sanki
Evin damı akıyor
Yatak düşlerden değil yağmurdan ıslak
Yatağa varamıyorum kovadan
Geçenlerde ateşlendim de
Yatağım ısındı biraz
Koca karı Kezban geldi
Nane limon minare gölgesi zencefil
Beş yüz lira elveda dedi Kezban ile gitti
Ustalarla haftada bir yemek yiyorum
Burjuvalığım tuttu bu günlerde
Ekmek arası aynı da helva oldu kavurma
Sabahları artık yalnız uyanmıyorum
Bir kedi aldım eve benim gibi kimsesiz
Bir kedim bile var

Beni hepiniz tanırsınız
Çıraktım oto sanayinde
Usta oldum usta
Param çok manitam çok
kredi kartlarım var beş bankadan
İşi anladım sonunda
Yakışıklılık bedava
Kızlar gelir paraya arabaya
Dört çırak çalıştırıyorum yanımda
Akılları fikirleri kahve
Üstlerinde yok başlarında
Nasıl yaşarlar anlamadım
Ekmek arası helva ile
Saçları limonlu
Gözleri kapalı yollarda
Ha! Kezban’ı göremez oldum
O barakadan ayrıldıktan sonra
Kızlar istemez oldu
Kediyi de koydum kapıya
Bir çırak almış onu barakasına
Kedim yok ama
Biniyorum son model arabaya