tamam dedi çocuk
ustasına
gönül koymadan
'başını eğmeden'
çok seviyordu
'canı gibi'
bir dediğini iki etmezdi
ustasının
sevmezdi bir şeyin
iki defa tekrar
edilmesini
istemezdi ardından
konuşulmasını
istemezdi komşuluğunu
yaramazlıkların
yaramaz bir çocuk
sayılmazdı
biraz tembeldi
o kadar
sabah geldiğinde
etrafı silip süpürür
makinaları yağlardı
sonra tembellik etmek
hoşuna gidiyordu
makina kokuları
onu mest ediyordu
tamam dedi çocuk
ustasına
gönül koymadan
'karşı gelmeden'
Kayıt Tarihi : 31.7.2004 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!