Düşündüğümde seni simsiyah gözlerinin hapsinde
ve incecik bileklerinde vicdan kanıyorken
çocuk işçiliğinin teri karışır
alın terine zamanın
çıplak ayaklarındaki prangaların kiri pası akar
karanlık tamirhanelere
şiir atölyesi değil ki can parem
çırak işi değil ki yaşamak, ah içimde üşüyen mısralar
bembeyaz sütü koymuş ocağa anam, karnım vakitli vakitsiz aç
karın tokluğuna fayda etmez ki şairlik
keder tasından çorba içenin ellerinden öpeyim
canını koymuş anam, soğuk yüzüne yerin
ısıtmış günü/geceyi, kucaklamış beni yüreğimden; işçiymişim meğer
serçe parmağımda
bir kesik V
belli belirsiz kırmızı
kan akmış atölyenin orta yerine, gülmüşüm nedensiz, çocukluk işte
cinayetler işlenmiş
ve yoksulluk, ve yorgunluk
ölüm ecelsiz...
vay anam uykusuzum, gözlerimi kapasam
heyhat, o zaman da karanlıkmış fabrikalar...
Bülent Öntaş
03.05.2024 - Çembersiz Taşlar Ülkesi
Kayıt Tarihi : 3.5.2024 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!