Kırmızıya İsyan Güzellemesi

Her damlası bir yanıttır dilde kanayan sözcüklerin
Her rengi bir tahlildir gönül sarayında karakterin
Senin gülücüklerinde kızaran şu gül
Sana söz!
Benim en kırmızı isyanım olsun

Kâh beyaz bir güvercin oluyorsun
Serilmişsin bir dem vakti bulutlara
Kanatların nice giz, nice yağmur, nice gurbet
Sarhoş bir dolunayda ..
Kâh huysuz bir ateş
Şirin bir virüs gibi bulaşmış sanki dudaklara
Başka bir canı üzerken kendini de yakıyorsun
Öyle olmasını istediğinden midir nedir
Kalbimde kan'allar açıyorsun
Olukları bir bir işaretlenirken

Ağdalı bir imge gibi anlamsız sözlerle geliyorsun
Tek bir çırağanla şehirleri yakıp yıkıyorsun
Biraz oduncu kapısı, biraz karagümrük!
B'üzülmüştür tarihi sevdanın
İncitmemeliydin yâr!
Bir yüzünde şems dergâhı
Bir yüzün yedikule
Düşümüzde harami ordusu
İçimizin zindanlarından kambur zamanlar geçiyor
Saatler dalgalı!
Nehirler kendi kendine bir hedef seçiyor
Önüne gelen her şeyi yontup geçiyor
İşte gelgitli bir hayat
Burun uzaması bundan mıdır bahanelerin
İşte kasırga, işte gerçek!
Haydi, aklını bulayan nefsine bir dur çek!

Zincir seslerinde acı tacı kahkahalar
Soldan yanaşan bombalar
Azar azar öldürüyorsun!
Şu alnımın gecekondusunda uyuyup kalan
Mevsimsiz yağan kara bakıp anlamalısın!
Hakkını kaybediyor merhamet inzivada
Bütün mumlarını susturdu karanlığın
Hiçbir mevsimi kabullenmedi varlığın
Bir bir paralenirken bahar

Göğsün takdir edilmiş kader sandığı
Derinlerde gül yazması bir “ben” saklanır
Yüzünü ekşitme yâr!
Sen şehirde, ben taşrada
Kim bilir, belki karşılaşırız bir meydanda
Belki de ölümüne savaşırız.