Vârol cânı can eden ey sevgili,
Görmez âdem onun yüzün, hisseder nefesi
Vârol cânı üfleyen sevgili,
Derbeder olur âdem aşkından, kim değil ki bedevi,
Şu fâni dünyada nedir ki beni-Âdem'in ederi?
Kumdan küçük zerresin kâinat nezdinde.
Ehlem edersen, vâr-ı vârol gönülde,
Ey bencil übenâ, kendini düşüne.
Âdem bir çıradır, öteki bedende.
Kayıt Tarihi : 5.3.2025 07:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
esiyorlar bazen böyle iki saniyede tak tak yazıyorum klavye vesâitiyle
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!