toprak kokan duvarlardı dört yanım
kerpiç duvarlar / badanasız sıvalar
delik ceplerim
kayıp misketlerim
hüsranımdı
tel tekerli
arabalarım düşerdi hayallerime
düşlerim
karpuz kabuğundan oyuncaklar üzerineydi
köyümün koynunda yalansız
mis kokardı bazlamalar
erken açan erikler
müjdesi baharın
biz
yalın ayak üzerinde karın
imzaları yarınların
biteviye
koşardık
yüzü kaybolurdu babaların
elleri kapalı / yumruk
yokluk bozardı mertliği
sanki kimseler anlamayacak
analar avuçları boş
utanç yok elbet yüzlerde
ama mahcup / ama bir hoş
hayat sorgusuz devam ederdi
her bir eylem yorumsuz
kendiliğinden di akışı
endişesiz - husasız
biz bize benzerdik
yaşardık...
----tasasız
3-4-2007
-------ANKARA
.
Kayıt Tarihi : 5.4.2007 02:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
robotlar mı olduk?düşündüren güzel şiiriniz için tebrikler. '
olmasada cafcafalı eşyalarımız..
selam ve muhabbetle.
TÜM YORUMLAR (25)