Çıplaklar Kampı… Şiiri - Ahmet Emer

Senarist aynı senarist, 1940’ lardan bu yana hiç değişmeyen!
baş oyuncu değişiyor yıllar içinde sarhoş!
karakter oyuncusu hepsi de, baş oyuncu, yardımcı erkek kadın oyuncular birer birer…
dublör, suflör, figüran ve sahne aynı, kalite aynı malzemeler değişse de anlayacağın!

baş köşede bir heybetli kral oturmakta,
ki, gölgesinden korkmakta, ışığın yönünü kendisi ayarlamakta! ..
aşağıda renk renk giysileri ile hokkabaz, başka hokkabazlar bir değil boy boy…
kurulu düzen uzantısı olduğundan yürüyor,iyi gidiyor oyun.

hoşnut olmayan izleyici olsa da ne umur, hayran olanlar var!
birden yüksek perdeden bir ses, şak şak şak…
emir buyurdu kralcık hokkabaz alkışlanacak! ..
ama nerden bilsin ki zat-ı şahaneleri haşmetmaab kral, kendisi de çıplak, tebaası çıplak, kralcılar da çıplak, çıplaklar kampı!

bu filmin sonu mu, yıllardır hep aynı, ezberlendi artık.
yine, hep o bildik malum sokağa çıkacak…
yıllardır sahnede hep o üç maymun,
halka rağmen yine bu sahnede.

“görmedim, duymadım, bilmiyorum” deyip te onlar, daha yıllarca bu sahnede yine sahne alıp, yine üç maymun filmini oynayacaklar...
bildik sahne, bildik oyunlar, kralın kendisi çıplak, tebaası çıplak, kralcılar da çıplak, çıplaklar kampının oyuncuları sahnede!
çıplaklar kampının oyunları beyaz perdede!

Kirlendi artık perde.
Yeni bembeyaz bir perde, giysili baş oyuncu, en iyi en kötü erkek kadın oyuncular…
Yeni oyun gerek, senaristi halk olan!
Kapanır bu tiyatro, satmaz bu gişe değilse! ..
“Zorla güzellik olmaz! ”