Çıplak ve kuruydu ağaçların dalları
Bir nefeslik canı kalmış
Şu benim yılkı atımın
Son bir kez yemle de gitsin
Senin de gama bürünmüş ellerin yüzün
Yetmez mi iki poşet hüzün
Yar benim gönül demliğimi demle de gitsin
Çevremde dolanıp aranıp durma
Bulamazsın kırıntısını neşenin
Sevincin ki olsaydı iyi olmaz mıydı
Bir tutam karanfil yerine
Kör topal gidiyor işte hayat dediğin
Nedir senin derdin mirim
Vur ıçına dehle de gitsin
Vur şu yaşam denen enstrumanın teline
Bir nalına bir mıhına
Açmazı yok çıkamadık başa onunla
Hele bir yat istiareye sor Şıh'ına
Cennet cennet deyip durma durduğun yeter
Bir hayır yap sevabına peyle de gitsin
Bu hayat denilen bela
Düz yolları yokuşlara süren
Bu meret bu pilli zilli
bırakır yarı yolda adamı yüzüstü
Bir nefeslik canı kalmış şu benim yılkı atımın
Dehle dehle de gitsin
Çıplak ve kuru hayat ağacının dalları
Kış hüznü çökmüş kırlara
Yüksel Nimet Apel
22/Kasım/2014/Cumartesi
Kayıt Tarihi : 24.11.2014 12:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayat gibidir; 'deh' desen gitmez, 'dur' desen durmaz,
Hem, bilmez gideceği yeri,
Hem, lütfedip sormaz...
Çok güzeldi şiiriniz Nimet hanım, haz alarak okudum.
Kutlarım efendim sizi,teşekkürlerim, sevgimle, satgımla,
Ünal Beşkese
Çok akıcı ve tatlı bir şiir diliniz var. Okumak inanılmaz keyifliydi. Kutladım içtenlikle. Saygım, sevgimle...
Neşeler de öyle, kederler de....
Kaleminize sağlık sayın Apel....
Sevgiden ve güzel duygulardan yana
kaleminiz ve o güzel duyarlı yüreğiniz
hiç incinmesin böyle güzel eserleri
bizlere sunduğun için doyulmaz bir paylaşım
yürekten alkışlıyorum sen sevgili kardeşimi
kutlarım başarılarınızın devamını dilerim
TÜM YORUMLAR (4)