Çıplak Sesli Adamdan Giyinik Gözlü Kadın ...

Gökkuşağının üstünde yazıyorum mektubumu,
Seni sevmenin yedi renginden oluşmuş.
Altımdan bulutlar geçiyor,
Üzerlerine harflerimi düşürüyorum.

Bunca zamandır olduğu gibi yine
Sensizliği yazıyorum, biriktirdiğim.
Ve muhakkak gözlerini düşünüyorum.

Hiç utanmadım düşündüğümü söylemekten.
Sesimin giysilerini ne vakit çıkardığımı
Hiç hatırlamıyorum.
Tüm düşündüklerimi hiç giydirmeden
Masum çıplaklıklarıyla
Giyinik gözlerinin önüne sunuyorum.

Dediğim gibi, gözlerin sıkıca giyinik.
Bakışının rengini göremiyorum.
Bir umuttur ki çağlayıp duruyor göğsümde:
Beni sevdiğin hayalini yaratıyorum.

Sen canlanan hayallerim gibisin
Ki
Sanki hayallerime mektup yazıyorum.
Zaman aşırı denizlerin enginliğinden sana
Ateş rengi hasret kuşları uçuruyorum.

Çıplak sesime giysiler beğeniyorum
“Özlemedim, ” demeyi becersin niyetiyle.
Ne var ki her sevi şarkısıyla kendimi
Bu gökkuşağının üzerinde buluyorum.

Gökkuşağının üstünde yazıyorum mektubumu,
Seni sevmenin yedi renginden oluşmuş.
Altımdan bulutlar geçiyor,
Üzerlerine mektubumu düşürüyorum.

(25.09.1993)