Çıplak Kahkahalarla Ömür Geçiyor

içimdeki gemiler son seferinde
içindeki yolcular çıkmadı güverteye
ılı bir rüzgar dolaşıyor, küskün tenimde
anladım, ağlaya ağlaya ömür bitiyor

sanki taş duvarlara çarpan sesim kırılıyor
bir ok gibi aksim, içimi acıtıyor
yükümüz ağır yüreğim, hadi kalk artık
savrula savrula, ömür geçiyor...

bir aşktı sendeki, kurttan çıyandan sakladın
içine kar yağdığında, güneş gibi sarıldın
mutlu olmak için kavuşmak mı gerek, anlamadın
bak, çıplak kahhalarla ömür harcanıyor...

13/02/2005-03:17