Gökyüzünün karanlığında ilerlerken
Duyduğun martı haykırışında uyandım
Acırken kalbinin gülü, ben yok olmaktaydım
Varmak isterken sahildeki balıkçı kahvesine
Bir tutam ot üstünde sabahlayan ben berduşa rastladın
İnsanların koşuşturmaları düştü dimağına
Yankılar, sanrılara dönüşüyordu, kâbuslarında
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta