Çıplak Haykırış Şiiri - Serdar Ahmet Güzel

Gökyüzünün karanlığında ilerlerken
Duyduğun martı haykırışında uyandım
Acırken kalbinin gülü, ben yok olmaktaydım
Varmak isterken sahildeki balıkçı kahvesine
Bir tutam ot üstünde sabahlayan ben berduşa rastladın
İnsanların koşuşturmaları düştü dimağına
Yankılar, sanrılara dönüşüyordu, kâbuslarında
Ararken beni saydam köşkün ortasında
Karşına çıktım bir köprü altında
Yanımda çocuklar vardı, patiskaları sıyrılmış
Kıçlar çıplak, ayaklar çıplaktı…
Sürtünüyorlardı otoların kenarlarına,
Gözlerinin feri ağlıyordu
Üç kuruş ekmek davacımıydı?
Geleli ne kadar olmuştu, yeryüzüne
Hayat hesap sormakta geçmişe,
Geleceğe sinkaf edip savurmakta!
Yalın ayak dolaştıkları sabahlarda
Acılar hükümler sürdü yüreğimde
Sen beni ararken, ben yetim yüreğime
Sığınacak bir baraka aradım durdum
Bak! Sende duyuyorsun şimdilerde bu feryatlarımı
Sokaklardaki sensiz ve sessiz çığlıklarımı

29.09.2006