Yaşamak denen kavramlarda kelepçelenerek
Bir ömür mahkum olmak yada her gün kırbaçlanarak
Dipsiz kapkara kuyuya atılan bir taş misali acıyla yaşanırken bu sevgin
Gülen yüzündeki tebessümle gökyüzüne çıkmak isterdim...
Bana dokunan sihirli parmakların arasında azat edilmek
Ve her ayrılışında hıçkırıklara boğulan kalbim
Van gölün yalnızlığındaki çığlık gibi sessiz sessiz seni izlerken
Sırtımı Sipan dağına dayayıp gönlümde romanlara konu oluyorsun...
Memle zin aşkındaki efsane gibi sana teslim olurken
Bir dokunuş kadar uzak duruşunda bana kilitlenen gözlerini kıskanıp
Kendimden bile sakınırken bu topraklarda seni gönlümün sevgi,
Bahçesinde yeşerterek bu gezegende sadece bana bakan bakışlarını Çalarak göç ediyorum...!
Kayıt Tarihi : 18.7.2008 23:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yokkk
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!