Çıplak Geldin Dünyaya Çıplakta Gideceksin!

Dünyaya geldiğimizde aciz ve çıplak bebektik,
Makam, mevki, mal, mülk yaşamaya devam ettik.
Mal sahibi mülk sahibi gençlik, güzellik dinçlik,
Hiç birine güvenme sen, meçhule gidiyorsun…

Azim, güç kuvvet verildi birde akıl irade,
Çıplak geldiğin unuttun ne bıraktın geride.
Hiç ölmeyecekmiş gibi her şey yerli yerinde,
Bütün bu nimetler sana onlarla ne ediyorsun…

Sonra bir, bir alınıyor bu nimetler elinden,
Gücün kuvvetin gidiyor artık yaşlanıyorsun sen,
Azmin, iraden aklın, artık tükeniyorsun,
En sonunda ölüm gelir her şeye veda ediyorsun…

Bunca kavga uğraş niye niçin kırmak istiyorsun?
Neyin var söyler misin neyine güveniyorsun.
BOZÇALI hepsi emanet onları bekliyorsun,
Çıplak geldin Dünya ya çıplakta gidiyorsun…