Çıplak Düşler Şiiri - Mustafa Yılmaz 11

Sıvazlarken boşluğu avuçlarım
Lime ettim geceye yalnızlığımı
Çıplak düşler doldu bir yanım
Bir yanımda güz sancıları
Soğuktu mevsim
Yalındın yalnızlığımda

Göz ucuyla süzdüm gitmiş ayaklarını
Gönülden sarılmalardı eksiklik
Değişsin istedim mevsim bir anda
Soğuktu oda ve sen sorgularımda

Kesikti soluğun ısıtmaktan uzak
Boş bir koridor
Boşlukta düşünceler sarmakta
Avuntuları pay ettim
Yeteri kalmadı gün aydınlığına
Aydınlık bir sabah olmadı yalnızlığıma

Olur mu bir gün fikri dolanır bir an
İşte der sonra dilim
Bir satırlar yaren sana
Birde boşluk

Hiçliğin az berisi
Ölümün diğer yarısıydı ayrılık
Safi kederden örülmüş yaşam
Kaderin süslediği

Kar etmedi teselli yüreği
Yük ağır
Beden sallanmakta
Bölüştürülmemiş hüzünler yazdı kalem
Birde ahlarla çevrili kahır

Bir bir ödüyor avuçlar hesabı
Üstü kaldı yarım yamalak aşklarda
Bir nefes eksik tenimde
Birde boynumda kollar
Gerisi yarı çıplak hatıralar...