Çıplak Dallar
Kapımın önündeki vadiye baktım,
Sayısız ağaçlar vardı yaprağını dökmüş.
Göz yüzüne baktım karanlık olmuştu,
Bana da gece ve yalnızlık kalmıştı.
Sabah olduğunda güneşi bekliyorlardı,
Çıplak kalan dallarını ısıtsın diye.
İple çekiyorlardı baharı, gelsin diye,
Çıkan yaprakları süslesin dalı diye.
Sızlanıyorlardı soldu çiçeğimiz diye,
Döküldü yaprağımız ne diye
Yalvarırcasına bekçiye,
Kesmesinler dalımızı yok oluruz diye.
06.01.2005
GÜZELYALI-ADANA
PERŞEMBE SAAT.11:46
Kayıt Tarihi : 19.3.2005 19:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!