Çıplak Ayaklı Yalnızlık

Her gece günahını boynuma devirdiğim
Bir kadeh rakı beyazlığına denk,
Annesini kaybetmiş
Çıplak ayaklı bir çocuktur
Yalnızlığım..

Dışarı çıksam yağmur ıslatacak
Saçımın tellerini,
Yalın ayaklarımla
Mıcırlı yollara kanımı sereceğim,
Sana gelsem
Sesinin tellerine asacaksın adımı,
Boşver,
Şimdi senin yolunda üşümek
Bir ibadetim,
Olduğun yöne bir adım atmak
Besmelem,
Adımın nefesinden düşmesi
Nefsimin işleyeceği en büyük sevabımdır..

Geceleri,
Uzun menzilli caddeleri
Aydınlatmaya çalışan
Emekli bir sokak lambasıdır
Yalnızlığım..
Geç otur şöyle gölgemin üstüne
Dinlemek istersen
Sana masalımızı anlatırım..

Sen;
Bakışları sonbahara eşit kadın
Ilık ve ihtiraslı,
Sert bir kış gecesini anımsatır
Yüzünde ki nur
Soğuk ve masum,
Gözlerin,
Gözlerin güldüğünde içinde minik bebekleri sallayan
Çocuk parkı,
Sanki bir ilkbahar festivali..
Ellerin, otuz altı derece sıcaklıkta
Yaz günü,
Ellerin bir akdeniz şehri
Avuçların pamuk yumuşaklığına denk,
Parmak uçlarına ilerlendiğinde
Gül kokusu hakim,
Koklanıldığında intihara meğillendiren..
Elhamdülillah,
Ülkemsin bayan,
Elhamdülillah
Yalnızlığım,
Elhamdülillah
Ruhumsun..

Bana gelince,
Ben;
Tanrının kendi haline bıraktığı
Aciz mi, aciz
Aşık mı aşık..
Günahkar mı, günahkar
Yalnız mı yalnız
Bir kulum..
Öpde geçeyim..