Açıklama okuyan değerli dostlarım ben ilkokul üçe kadar okudum hatalarımı mazur görün nokta vürgül paragraf mı diyorsunuz onlarıda beceremedim böyle düz yazıyorum bu okuduğunuz çok uzun bir roman gibi adını koyamadığım bir hikaye kendimce koyduğum isim çıplak ayaklarım
İsyan etmeden bu hayatta bende varım diyenlere ne mutlu
Giriş
Altı yaşında hatırladığım ilk günüm babam yüzünü avuçlarının içine koymuş duvara sırtını dayamış ıslak gözlerle bana bakıyor du
Benim karnım aç korkumundan acım diyemiyordum akıllıca oturuyordum annem duvarın öbür köşesinde bağdaş kurmuş karşı duvara bakıp sanki duvar da bir insanla hiç durmadan aralıksız konuşuyordu babam zorla susturmaya çalışıyordu
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
