ÇIPLAK AYAKLAR...
Rûhu, sessiz sular gibi çağlıyor... Usul usul...
Geçtiği yollar loş...
Bakışlarının çizdiği yollar...Çok zor görünüyor...
Kayıp gidiyor, kanayan bir yaradan süzülen kan gibi...
Peşinden sürükleniyor gölgesi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
'Çıplak ayaklar...' Çok hoş bir imleme... 'yoksunluğu', geçmişte taşınıp artık yorgunluğa yenilmekte olan bir sevdayı...
Yalnızlığın yüküdür 'çıplak ayaklara' binen... Tükenen sevincin kanamasıdır çakıl taşlarına süzülen... Ufukta yitip giden bir akşamın soyunmuş halidir manzara.......
İşte şiir budur..... İçlenmedir, acı bir tebessümle...
Kutluyorum Halenur Hanım.......
yüreğin derinliklerine...
sessiz çğlık gibi...
etkileyici bir dil akıcılık ve anlatımla...
saygılar yüreğinize ve kaleminize...
Gözleri yerde, bir müddet öylece duruyor kadın.
Şimdi suskun...
Doğruluyor yavaşça.
Ağır ağır iniyor tepeden...
Ayaklarının acısına aldırış etmeden...
Kim bilir? Duymuyor bile...
Çok içten ve duygu bir şiirdi Halenur Hanım. sevgi ve saygılarımla esen kaLIN!(10ON)
kutluyorum usta kalemi..
namık cem
bencede okunması çok zevk verdi
şiirimsi yüreğine sağlık halenur ..başarının devamını diliyorum.
müzeyyen başkır
ah be can...şiir gibi şiir olmuş vallahi...
okumaya doyulmuyor...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta