Çıplak ayakla yanıltma Şiiri - Sema Coban

Dudaklarında ay uyutanım

- Seni ne zaman sobelemek istesem, tek heceli heybeni kuşanıyorsun-

Arş' ı ıslatan gözlerinin yutağına
Bandırarak
Bozuyorum saçlarının telinden sızan /dilimin fakirliğini

Kaleminin ucunda aptes aldığım.
Yüzüm, tövbesi yarım suçlu gibi aranırken
Teninin tınısı boğazımı emzirir
Seğirtip durma!
Yüz görümlüğü an’lık besteler takacağım diye
El pençe duran gece de
Askeri bir darbeyle gel!
İhtişamla giydiğin sıratın ipini çekelim
Kıyamet ağırlığı dilinle

Kapısında yazgımı okuyanım
İğne deliğinden geçmiş isyana meyilli satırların
Tut (i) ki yakasından
Bağrıma gömeyim mahrem cinnetleri
Ve
Azrail’in eteklerine mutluluk mezarı kazdığım
Hadi yüz görümlüğü çalınmış -aşkın- hatırı için
Zaman masasından kalk
Kes göbek bağımı mahşerle
/ Narında kalırsam
Güneş devralsın eteğimdeki yıldızların yerini
Ve öfkesini dağıtıp çaresizliğime bin ferman olsun

Hesap zamanı olsa da
Bakmaya kıyamadığım

Yokluk adasında
Acıtma sesimi

Azalırım