Çıplak ayakla basıp toprağın bağrına,
Ayaklarımı yaktım sıcaklığıyla.
Bir bırakılmışlık kendimi,
Teslim edilmişlik,
O doyulmayan ılıklığa.
Ben de benzemişim biraz toprağa.
Anladım varlığım suçlu.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
