Firindan yeni çıkmış, kavruk tuğla dudaklarının ardında,
Ayarsız bir ayrıntıyı saklıyordu kadın.
Bir baskasının, haksız yere faydalandığı nimetin, külfetini tasıyordu yureğinde.
"Ben ölüyorum" diyordu.
-Dizine kadar giydiğin yılan derisi parlak botlarında, hayat kadınını andırıyorsun.diyorlardı.
"Nefes alamıyorum" diyordu.
Sigarada biraktiğın ruj izleri, orospuluğu imgeler kıvamda diyorlardı.
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta