Firindan yeni çıkmış, kavruk tuğla dudaklarının ardında,
Ayarsız bir ayrıntıyı saklıyordu kadın.
Bir baskasının, haksız yere faydalandığı nimetin, külfetini tasıyordu yureğinde.
"Ben ölüyorum" diyordu.
-Dizine kadar giydiğin yılan derisi parlak botlarında, hayat kadınını andırıyorsun.diyorlardı.
"Nefes alamıyorum" diyordu.
Sigarada biraktiğın ruj izleri, orospuluğu imgeler kıvamda diyorlardı.
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta