çıplak, alışagelmiş bir dünya değil bizimki
gölge oyunları altında
maskeli bir balo havasında yaşam
ki yalnız biz onu sadeleştirdik
yalanına, sahipliğine inat
statüko yok, hırs iğrenç bir hayal artık
yalnız sen ve güzel gözlerin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta