Çıplak Şiiri - Erhan Topkaya

Aydınlatabilsem seni.
Bir kibrit çakabilsem, senin bendeki karanlığına.
Isıtabilsem seni, bir yorgan gibi sarabilsem.
İçine düştüğün bu zemheri ayazında.
Yazabilsem seni.
Bir roman gibi, bir şiir gibi,
Yaşatabilsem mısralarımda.
Sarılabilsem sana uçurumun kenarında.
Dokunabilsem, rüzgârın değmeye utandığı kollarına.
Koşsam, dağlar aşırı dolaşsam.
Gelebilsem sana.
Yanaşabilsem gönül limanına.
Okyanuslardan geçip,
Demir atabilsem gözlerinin boşluğuna.
Ağlayabilsem seni, bardaktan boşalırcasına dudaklarıma.
Ben ki sana aşiyan, sana deli.
Yok ki senden gayrı ötesi.
Sana ulaşmaktır yaşamamın gayesi.
Korksam senden, ürksem gözlerinden.
Kaçsam!
Gittiğim yerde yine sen olsan.
Ellerim çamur, yüreğim çıplak.
Seni beklerim, etme gel!
Gel de dur de şu feryadıma.