Cinsiyetsiz denklem paradoksu

bilinmeyen karmaşık denklem sancılarındayım
numaraları silinmiş kelimelerin rehber kayıtlarında geçer adım
beni sorma bir daha ilahi odamın kapısında
seni sevmeyeceğim diyorum gelecek son vahiye kadar
kendini öldüren bir cinayetin bencil korkularında
yokoluyorsun sen
yasadığım kentin tüm güzel meydanları
kalabalık çığlıkların sessizliğe bürünen
bedenine atıftır
senin kasıklarında yatan disi bir yılanın masalı
benim piç düslerimin ütopik sınırsızlığında can bulur
sesleniyorum sana kızıla bulanmıs rahminin ıssızlığı
gecenin bir yarısı sokak ardında yürek atıslarına ulasmadıkça
sen sen ol yazma bir daha
yazma ki mürekkebin kan'a özenen her damlası
benim tüm renkleri inkar edip ezip gecen siirlerimde
çevrilmesi imkansız cinsiyetsiz bir filme konu olmasın
via vigilandum