giyimine, kuşamına,
saçına,makyajına,
yürüyüşüne, gülüşüne,
oturuşuna kalkışına... karışırsın
ve an gelir
sabır taşı çatlar
"yeterrrrrr!" diye haykırır
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta