Cinnete Adım Adım... Şiiri - Lokman Daştan

Yatağın başında dolaşan bir tutam ışık,
Uçuk hayallerime sanki umut sanrısı...
Duvarda belirsiz gölgeler,şekil karışık,
Geceyi çınlatan tuhaf ses, cinnet çağrısı...

Şeytan avucumda duruyor,ben sırılsıklam,
Sallıyor benliğimi deprem, şiddet muazzam.
Dişlerim tutamıyor beni, ne kadar sıksam,
Göğsümde onlarca bıçakla,kalbin ağrısı...

Akıl kırklara mı karışmış, görmüyor beni?
Ruhumda İblis baskınları, zorlar bedeni,
``Kalk bula`` diye al kanlara,şu son geceni,
Doysun kurbana tapınağın,en son tanrısı.

Başucuma çoktan asılmış,keskin bir alet,
Ustura hünerinde doğrar, kopar kıyamet.
Ele geçse katliam olur, değil cinayet,
Gelme dur yerinde ne olur, gönül yarısı.

Ecinniler sarmış dört yanı, büyük hafakan...
Sabah nerede kaldı bu gün, nerede zaman?
Dayanamıyorum gelsin artık, kaderde olan,
Alsın şu bendekini benden, kalsın gayrısı..

Bıraktım kendimi cinnete, kopuyor ipler,
Çıldırmaksa çıldırdım işte, direnmek yeter...
Derken... Geceyi bitirdi ses,``Allah u ekber``,
Sabah ezanı bu Allahım! Döndüm bu sefer,
Yaşayacağım bir gündüz var, yalan ayrısı...