Sanki bütün özgürlüğüm
iki parantez arasına sıkıştırılmış.
Hani uçmak istersin de uçamazsın,
hani coşmak isterde coşamazsın ya
o misalim işte.
Ne düşüncelerim,
ne gülümşeyişlerim,
ne de muhabbetlerimde eski tat yok
geçen kulak misafiri arkadaştan dinledim
yok yok
ben eski ben değilim.
Parantezler
o kadar sıkıştırıyorlar ki arada
daraldıkça, daralıyorum
bunaldıkça, çıldırıyorum
zaten nice zamandır
kendi içimde,
hapis hayatı yaşıyorum.
Kayıt Tarihi : 23.7.2006 16:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!