Cinnet Mayını Şiiri - Tahir Sadi

Çığlıkları sarkan deliler dünyasında güneş karanlık değil
Ölmek için herkese bir melek gerekecek
Damara yaslanan en kinli kelepçe değil mi ki yaşamak zannedilen infaz
Gençlerin sızlayan yaraları olur ve daha da olacak, acemiler hep çarpışıyor
Cephelerde ayrılmaz sevgililer, entrika ve şehvet; yalan bir mevsim dönümü
İçinde erimiş etlere gülümseyenleri görünce
Gölgesine bakınıyorum sürünen ölümcül bedeni sulara bırakıp
Beyaz dişleri fırçaladığım banyolarda aynalar iniltisiz buğulanmış
Bakmakla olmuyor, uzun yollar, kısa dağlar ve sürgünde rüzgâr soğukları
Uyuşmuş saçları canlandıran reklamlardan göz çevirince
Akşama güzel bir çift göz bırakmış kadın söylenir
Bu defasında, bugün görünmeyen nice kederleri hissetmiş gönlü
Rüyalardan kalma boşlukların birinde içine karabasanlar doluşmuş
Komşu evin tıkırtılarında çiçeklerin büyümesi işitilmiyor
Lanete yüz sürmüş günahkârların ellerinde dua durmaz
Anlaşılacak bir buhran yok pencereler evlere zırh değil.