Yalnız kalınca evimde,
Sokakta bir ses inler.
Pencerede tül tül perde,
Karakedi beni dinler.
Çakal çığlıkları uzakta,
Yinede beni ürpertiyor.
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Ruhlar ses çıkarmaz ki,
Duvarlarsa çare değil.
Kapana giren benmiyim ki,
Karanlıga edip meyil.
Bu dehşet senaryoları,
Uyku ilemi bitecek?
Kapandığında gözkapakları,
Rüyalarımı kim görecek?
hoş bir çalışmaydı...ne güzel korkularınızla yüzleşmişsiniz...yürğeinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta