Cinnet Şiiri - Serhat Kılınç46

Kelimelerim hortladı
Cinnetim yakındır…

Yok oluşum canlandı gözlerim bam telinde
Yok oldum gözlerinin ta derinlerinde
Yok olmak için geldim kir pas gömleğimin içinde
Yok et beni yaralandığım akşamüstü mahallelerinde…

İğne oyası gibi ince ince
Ruhuma işlendi
Kelepçe vurduğum üst üste matruşkalar
Acı bir yaşam biçimi yaşamın kıyısında duran sen ben gibi
Annelerin ağıtları boşuna
Adam olmaz aşk ve acıyla bölünmüş şizoid çocuklardan

Var kimliğim sazende oldu senle
Varla yok arasında sıktım şiirlerin boğazını
Hayır yok saçlarına iliştirdiğim bağbozumu tanrılarından
Tragedyalar güzeli sevgilim…
Vasfımı yitirdim perdelerde
Sahnelere bölündüm de uyamadım güzelliğine….

Sarkık duvarlar kucakladı otuziki dişimi
Atlatarak yıldırarak
Kopardım ah nidalarını
Değmez sana da bana da
Kalk hortlayalım
Sevgili püskürmeden yüreğimize
Ara söz ara oyun gibi aynı
Hepsi cinnete gebe….
Aşk üç harfse eğer…