Anaya babaya saygı kalmadı
Helal lokma gibi kaygı kalmadı
Merhamet denilen duygu kalmadı
En parlak çağını yaşıyor cinnet
Kanaat kaybolup isyan gelince
Aklını tek hakim unsur bilince
Manalar maddeye terk edilince
Nice sınırları aşıyor cinnet
Çocuklar yalanla avutulunca
İmandan hayadan arıtılınca
Hak nizam raflarda unutulunca
Evlerden evlere koşuyor cinnet
Tefekkür duadan azade hayat
Gevezelik diri ameller memat
Bu gidişat nasıl son bulur heyhat
Her geçen gün beter coşuyor cinnet
Ecdat hüküm sürdü tam üç kıtada
Kalpte ihlas vardı gözü ötede
Hain pusu kurmuş dört bir köşede
Benimse payıma düşüyor cinnet
Kayıt Tarihi : 5.7.2008 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)