Cinlerin Cenazesi Şiiri - Sinan Korkmaz

Yakıldı iki yavrum sesim durmaz anneyim
Ey Zibil ve Çalı ben şimdi sizsiz neyleyim
Kimle yaşar ederim acım nere gömeyim
Kaldırın yavrularım görüp de üzülmeyim
****
Yaşlı bilge cinleri toplandılar evime
Kim yaktıysa sizleri ateş düşcek kendine
Yeminleri peşpeşe ettiler cenazede
Mahvolacak dediler bunu yapan her kimse
****
Defnedildi Zibil ve Çalı ağaç dibine
Yavrularım acınız geldi çöktü içime
Beyazlara dönüyor saçlarım içten içe
İntikamın alacak iki ifrit böylece
****
Emir geldi tepeden kanatlar hazırlandı
Uzak yollar ötesi hedefler belirlendi
İlmine güvenenler hani şimdi nerdeydi
Kuvvetlice çarpıldı zırhları deliverdi
****
Tütsü ateş mürekkep kalem kağıt korumaz
Gelen azgınca ifrit kim olsa durduramaz
Yeminleri yanında yalvarsan geri gelmez
Aklınızı almadan ikisi geri dönmez
****
Bizler uğraşanları bizler yok ettik etcez
Dağlardan tepelerden acil aşağı incez
Güvendiğin muskayı tılsımları kaybetcez
Sizlerden dik olana gün yüzü göstermicez
****
Yemin olsun tekrardan acım kaybolmayacak
Zibil ve Çalı yavrum intikam alınacak
Onlardan en kıymetlisi bir anda yok olacak
Arayacak insanlar katiyen bulamicak
****
Bozmam kararlarımı görev verdim ifrite
Canım burnuma geldi acım tazeden taze
Söylesin yavrum yakan ne yapmıştık biz size
Uyarmıştık tekrarla uğraşmayın bizimle