Cinlerimle Sohbetteyim

Herşeyi hayallerde yaşamak,
Ağır bir yükü tek başına kaldırmak
Karmaşıklığın içine düşüp
Kendinle hesaplaşmak
Zormuş be gülüm, yapamadım
Oysa,güçlü sanırdım kendimi
Meğer bir kelimenin altında eziliyormuş insan
Bir taşla kırılan cisimler gibi
Bir harfle de kırılabiliyormuş insan
Yapamadım be gülüm,
Keşke kötü niyetli olabilseydim
İnsanları kandırabilseydim
İçten pazarlıklı şerefsizlerin
Şirret, yapışkan itlerin neferi olabilseydim
Keşke mutluluğu düdükleyen
Balon gibi üfürenler ordusunda asker olsaydım
O zaman mutluluklar peşimde koşardı
Kapımı her gün gelip yoklardı
Ben yüz vermesemde
Çoban köpekleri gibi ayağıma dolanıp sırnaşırdı
Yapamadım ben, öğrendim ki
İyiler herzaman kazanamıyormuş
Ben temiz duygularımın
İçten davranışlarımın kurbanı oldum
Hiçbir zaman kendimi ağırdan satamadım
İçimden geldiği gibi yaşamamın esiri oldum
Yalana saydılar doğru sözlerimi
İnsanlar öyle aşık olmuş ki yalanlara
Doğrular batar olmuş bir çoğuna
Yalandan gülmelere öyle özlem duymuşlar ki
İçten olanlara inanamaz olmuşlar
Bile bile yalanlara koşmuşlar
Bile bile yalan konuşur olmuşlar
Anladım ki benim köy değiştirme vaktim gelmiş
Kendimi değiştirmektense
Mekan değiştiririm, bütün dünya böyleyse eğer
Yalanlarla kendimi besleyip
Kan emici şerefsizlerden olamam
Ben böyle gelmişim böyle giderim
Senin yaralarına merhem olamam
Senin merhem sandıklarında beni yaralar
Alnımı karalar
Sözlerim sadece sana değil birazda kadere
Ah kader sen dua et seni alnıma yazana
Eğer,o dost olmasaydı arada
Vallahi seni kıstırırdım ıssızda
O zaman ben sana öyle bir yazı yazardım ki
Taşlara sürtünsende kurtulamazdın
Uğraşma benimle, uğraşan dostumsa
Ben görüşürüm kendisiyle
Sen çekil aradan, kader falan dinlemem
Mutlulukla birlikte seni güzelce öperim
Şimdi cinlerimle sohbet halindeyim
Ne yapacağımı bilemem
Arada kaynatırım senide
Ufaktan kaybul şimdi
Bir dahada gözüme gözükme
Affetmem inan, demedi deme
Çökertmeler türküsünü çok yanık söylersin