Cinler Korkuttu Beni

Gece karanlığı, sessiz odamda
Binbir türlü hafakan tuttu beni.
Perde kalpsiz, gölgem hissiz odamda
Cirit atan cinler korkuttu beni.

Kaldırıp başımı tavana baksam
Kimseler görülmez ne yana baksam
Nerden geldi bu garip sesler akşam?
Dostlarım terkedip unuttu beni.

Bazen bir hıçkırık, bazen bir nâra
Bazen bir haykırış karanlıklara
Gel artık ümidim, beni de ara
Bu odada bu sesler yuttu beni.

Bir soluma baktım, bir de sağıma
Sihirli bir el kondu kucağıma
Sarmalayıp yalnızlık kundağıma
Müşfik karanlıklar uyuttu beni.

(1987)