Perdeyi kaç kez araladım bilmiyorum,
Telefonları kaç kez kontrol ettim..
Hep böyle mi olur gidişlerin?
Ardında hayallerle süslü bir endişeler zinciri..
Kısık bir ses, mırıldanıyor hiç bestelenmemiş
bir şarkının dizelerini.
Sonra.. Eline kalem almaya da korkuyor insan.
İçimde seni anlatamamanın titrek endişesi..
Kaç kez başladım zihnimde
o muhteşem ruhi tasvirlere..
Hepsinde silip yeni baştan aldım;
Anlatacak bir kelime bulamadım seni..
Gökyüzü kızılmış, yeni fark ettim
güneşin beni de aydınlattığını.
Bu kızıllık mıydı seni bana getiren,
yoksa kızıllık mıydı seninle gelen..
Nefesimi bir çırpıda kesiveren gözlerinle
seviyorum seni..
Beni hayaller alemine daldırıveren sözlerinle
seviyorum seni..
Kayıt Tarihi : 22.12.2012 15:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!