cıngırak,
çocukluğum ve sen
hatırladıklarım
kızgın hu çekişinde dervişin
son zikrinde çözülen halka
imamem düşüyor;
yere,
boylu boyunca,
dağınık.
çoktandır
hamurlaşan kalem
ve geçim
ah geçim
''tutmak koparmaktır''
diyor biri
Kayıt Tarihi : 8.10.2006 14:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!