Çıngı... Şiiri - Reyhan Tataroğlu

O an...
Saçılınca aleme tohumlar bir bir
Zaten alındı evvelden ahire
Eksiksiz bütün tedbir
İnerken, yukarıdan aşağıya
Çıkarken, aşağıdan yukarıya Tekbir
Eyvah! ...
Yine karıştırdım öpücük ile ısırığı
Yangınıma sebep
Güneş değil, cam kırığı
.............................................................................

Gördüm ki...
Aklım nefsime elpençe
Hem de süklüm büklüm
Çareler çaresiz
Giymiş hüküm üstüne hüküm
İçimde sessizlik, Sensizlik beynimde
Zonklarken güm güm...
Eyvah! ...
Yine karıştırdım öpücük ile ısırığı
Yangınıma sebep
Güneş değil, cam kırığı
..........................................................................

Sende...
'Zamana and olsun ki' diye
Başlar süre-i Asr
Sevgilinin gül yüzüne
Sevinç izlerini bırakırken
Gönlü buruk bir hasır
Hamd Sana, şükür Sana
Diyecektim...Ki
Herşey Sana münhasır
Eyvah! ...
Yine karıştırdım öpücük ile ısırığı
Yangınıma sebep
Güneş değil, cam kırığı
...................................................................

Öyle ya...
Bürününce herkes sevgili rolüne
Gafletten, rehavetten bakamadım
Aşkın O sonsuz bandrolüne
Birde bırakamayınca
' Ben'i, Senin kontrolüne
Eyvah! ...
Yine karıştırdım öpücük ile ısırığı
Yangınıma sebep
Güneş değil, cam kırığı
...........................................................................

Oysa...
Sen aşk, O sevgili
Olsa idim...
Eğer bunları bilen biri
Düşünmez idim...
Ne batını ne de zahiri
Yaşardım Sende
Hem evveli, hem de ahiri
Eyvah! ...demezdim
Karıştırmazdım öpücük ile ısırığı
Yangınıma sebep olurdu 'Çıngın'
Olmazdı asla cam kırığı