Çingenem Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

En yüce değer olan
Cevheri alın terinden oluşan
Kutsal emekle
Yaşamları yoğrulan,
Sıcak, soğuk…
Yaz, kış demeden,
Lüksten, modadan uzak;
Yırtık, pırtık ayakkabılarla,
Delik deşik esbaplarla...
Çalışan, çırpınan didinen…
Kendi özüyle barışık,
Sözüne sadık
Zeytin karası gözlerle,
Geleceğe sevgiyle bakan
Sevgiler eken,
Umutlar-biçen!
Barışa, özgürlüğe koşan,
Siz Çingene’ler, Romen’ler,
Siz, sizler, siz dostlar,
Benim canımsınız
Ey Balkan kökenli çiçekler!

Marsık mı marsık,
Kömür gibi kapkara
Güneşten kavruk tenleri,
Esmerimsi yüzleri,
Ceylan bakışlı gözleri,
Sevecen, hoşgörülü yürekleri
Gül satan, çiğdem satan,
Elek yapıp, fal bakan,
Kalaycı, sepetçi…
Kadınlı, kızlı, erkekli;
Raks edip cümbüş çalan,
Yaşama neşe, sevinç…
Cana can katan,
Hayatları bir curcuna olan!
Çal oynasın vur patlasın cinsten
Nar tanesi nur tanesi…
Her biriniz başka bir kardeşim olan!
Çingenler! Ben kurban hepinize

Çingene’m! Aru kişim
Özlü kişim!
Balım, şirinim, kişmişim,
Gacı, kızan…
Yoldaşım, kardeşim.
Dışlandınız, itildiniz he
Dünya tarihi şahittir!
Bugün yepyeni bir oyun var
Sahnede
Ülkemizde, şu Anadolu’da
Uygulanıyor size.
Selendi’de tehcir kanunu,
Sürgün var size!
Bu bir emir ferman değilse,
Ya ne, ya neyin nesi,
Soruyorum size?
Ben kurban hepinize

Ey devlet baba!
Mazluma reva görülen,
Maraş, Sivas, Çorum,
Hatay-Dörtyol örneği
Manisa’da ki bu oyun ne?
Evler yakıldı, yıkıldı bu sürgün neden?
Korkuyorum ben yine korkuyorum,
Bu oyunlar bir soykırım öncesi,
Farklılıklara dayatılan bu ölüm!
Ya da yeni bir gözdağı olan bu şeyden,
Bu korkunçlukta korkuyorum ben!
Bir daha haykırıyorum…
Demokrasi, açılım bu mu?
Şen değil gönlüm şen değil
Sürgün giden canlar,
Çingene’m! Zeytin gözlüm
Sizlere olan bu linç girişimi ne,
Alenen bir tehcir mi?

Ey Çingene’m ey Romen’im!
Manisa’da düğmeye basıldı,
Ankara bilmekte mi ne?
Yükseldi nidalar
“Allah-û ekber ” diyerek
Irkçılığın alası, daniskası bu işte
Kurt başlı eller havada yine!
Yakılıp yıkılıyor evler
Polisler nerede?
Çingene’m kardeşim, ey teni karam
Irkçılık
Yaygınlaşıyor azar azar
Uzandı, ta Edirne’ye dayandı
Bir yarısı
Ey dost bildiğim canım Çingene’m

Yakmak, yıkmak devlet için mi?
Ya da devlet işi mi?
Ey benim Çingene’m faşizm bu işte!
“Ya devlet başa ya kuzgun leşe”
Ya kul olacaksın ya köle,
Ya da kendini inkâr edeceksin,
Faşizm hep böyle ister.
Gördes, Kapıkule, Edirne,
Trakya
Anadolu mezar olmadan bize
Yalvarıyorum ben size
Çal oynasın vur patlasın,
Nar tanesi nur tanesi Çingene’m,
Ben kurban tüm halklara ve size
Ödün vermeyin faşistlere…
Barışa, barışa yürüyelim biz bize,
Çatlasın, patlasın işbirlikçi hainler. Katiller

08.01.2010
Yıldırım