Çingene Sevda Şiiri - Selahattin Yetgin

Çingene Sevda
Mevsim kıştı, soğuktu ve o üşümüyordu
Çingene çalgıcılar yüreğini ısıtıyordu
Ortada bir ateş,
Ateşin etrafında bir kadın dönüyordu.
Mevsim kıştı, soğuktu
Kadın durmadan raks ediyordu.
Az sonra ateş söndü, çalgıcılar uyudu
O hâlâ dans ediyordu.

Mevsim soğuktu,
Geceler kıştı,
Yüreği durmadan ağlıyordu
Siyah gözleri vardı,
Türkuaz bir gecede ışıl ışıl yanıyordu
Gözleri gibi simsiyahtı saçları,
Dalgalı denizleri andırıyordu
Öyle bir yüreği vardı sevecen
Sanki sevgiye, aşka çağırıyordu
Hava ayazdı, ateş sönmüştü ve ağlıyordu
Ama o hiç üşümüyordu.