Otuz sekiz yaşın kurşunlarına yenik düşen
Çayır çimen âşığı, bir de Dali’ye
Cazcı, çingene şairi Garcia Lorca…
Granada senin için yürek çırpardı
Endülüs topraklarında hep ayak izlerin
Safın ise işçilerden ve ezilenlerden yana
Elindeki kuklalarla insanlığa verdiğin ders
Demir parmaklıklar ardına ne çare
Kahramanların hep bıçkın delikanlı
Ama hiçbiri de seni kurtaramadı Lorca
Herkesin kardeşi oldun daima ama
Faşizmin, kendinden olmayana
Düşünemedin körkütük düşmanlığını…
“Kimse şairleri vurmaz, ben de şairim!..”
Diyordun ama Viznar- Alfacar yolunda
Acımasızca kurşuna dizdiler bir şairi
Hiç kimselere duyurmadan Lorca…
Kayıt Tarihi : 21.1.2022 14:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!