''Elveda'' dediğinde, bilmiyordun bu sözün
''Allah rahmet eylesin'' le aynı şey olduğunu
Ve çıkarken ardından kapattığın kapının
Aslında tabutumun kapağı olduğunu
Sensiz bu ev bir mezar, bense artık bir ölü...
Mahşeri bekliyorum, tekrar dirilmek için
Sessizce geçiyorum kapkaranlık bir yolu
Kıyamette yakana yapışabilmek için
O gün karşılaşınca, şaşıracaksın belki
Ve inkar edeceksin işlediğin bu suçu
Ama kanıtlayacak, evden çıkıp giderken
Parmak izi bıraktığın kapının gümüş kolu.
Attila Şanbay
Attila ŞanbayKayıt Tarihi : 6.12.2006 10:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)