*Cinayet Tadı Şiiri - Murat Demirci

Yüzünde kurak bir esmerlik hâkimdi
Gülüşü alabildiğine ve inadına tozlu
Dudaklarında şehvetinden çok dünyanın kahrı
Hiçbir tadı duyumsamamıştı damakları
Konuşmak filan değil düpedüz bağırıyordu
Sesinde ne bir tonlama
_______________Ne bir a-henk
__________________Ne bir renk gördüm.
Tamam gamzeler konusunda ısrar etmiycem
Olmaya bilirdi ve yoktu
Ama ne olurdu
Elleri olsun senin ellerine benzeseydi
Dokunduğunda gizli bir Serpil hissetseydim
Gözlerinde seni andıran küçük bir aralık
Ama dedim ya bomboştu
Bir gün bir gece sürdü
Fazlasına zaten dayanamazdım
Yenibosna’da bir durakta bıraktım
O anda kollarımın arasına alıp usulca sarılsaydım
O değil de kollarımda senmişsin gibi
Kuşkusuz ayaklarımın dibine yığılır kalırdı
__________________________Ama yapmadım!
Kafamda hiçbir şey düşünememenin huzuru
Avuçlarımda henüz işlenmiş bir cinayet sıcaklığı
Metro’ya yürüdüm
Geri dönüp bakmadım ama biliyordum
Boynunu bükmüş
Koynuna girmek istediği adamı seyrediyordu
Ben seni düşünüyordum
Seni İzmir’de değil de beynimde
Yani yüreğimin içinde...

01. Mayıs 2000 (Abant) Bolu