Dün gece sen uykudayken yoldaydım.
Korkusuz taşıyordu yükünü ayaklarım,
Kirpiklerime kar yağıyordu.
Dün gece sen uykudayken yoldaydım.
Tufandaydı dünya,feryatlar diz boyu
Tılsımlı atlılar sardı birden ufkumu,
Celladım ilk defa bu kadar vefakar...
Ürpermiyorum artık sebepsiz korkularımdan
Ellerimden kan sızıyor kara toprağa
Ve yüreğimde beni uzaklara çağıran ses
Çarmıha geriyor boynu bükük feryatlarımı.
Dün gece sen uykudayken yoldaydım;
Öylesine sabırlı,öylesine suskun.
Bu yol hiç bitmeyecek sanıyordum.
Şafak hiç sökmeyecek...
Dün gece sen uykudayken,
Ben iflah olmaz bir yoldaydım.
Hep yoldaydım hep yolcuydum.
Kirpiklerime kar yağıyordu...
Kayıt Tarihi : 24.1.2008 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erhan Cansız](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/24/cinayet-salalari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!