Yürüyordu adam, korkusuz
Kadın da peşinden…
Bir ürkeklik seziliyordu kadının sesinden
Yürüyordu adam, korkusuz
Kadın, ürkek… peşinden
Susuyordu adam, soluksuz
Kadın da keza…
Adam için geçmiş sanki bir hiçti
Kadın o geçmişte kaybolup gitmişti
Susuyordu adam, soluksuz
Kadın haykırırcasına keza…
Gülüyordu adam hafiften
Kadın, şöyle dursun bir tarafa gülmek
Aklından geçmiyor değildi, ölmek
Adam “bitti” diyordu, bu yolun sonu
Kadın eğiyordu başını, gözleri dolu
Adam hafiften gülüyordu
Kadın değil gülmek, ölmeyi düşünüyordu
Ölüyordu…! ! !
Ölen ne kadındı, ne adam!
Vurulan kara sevdaydı durmadan
Ve “bitti” sözüyle indiriliyordu yere
Hem de bir kez değil, milyonlarca kere
24.09.2001
Uğur AtaKayıt Tarihi : 25.11.2006 08:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölen ne kadındı, ne adam!
Vurulan kara sevdaydı durmadan
Ve “bitti” sözüyle indiriliyordu yere
Hem de bir kez değil, milyonlarca kere
KALEMİNİZİ KUTLUYORUM
Ahmet Ayaz
www.ahmetayaz.bz.tc
tebriklerimle...
TÜM YORUMLAR (4)