Can olmak çok yordu...Can
Can verilir de can...candan
Can alınmaz ki yarandan
İşlediğin katliamdan...
Ne ev...ne can...ne canan
Dön de bir bak...maziye
Ne iz kaldı geriye
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
insan defalarca ölür, ölür de cinaayet yerinde bir bıçak ucundan damlayan kan, ya da barut kokusunda BİR KOVAN... işte sana zoraki alınan can.kutlarım,
saygılarımla:
rr.akdora
kaç defa ölür insan...sözn bittiği yer ..beğeniyle okudum çalışmanızı Habibe hanım saygılarımla ..
yarana kıymaz bu can..
çok defa ölür..güzeldi.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta