bir cinayet mahallinde suçüstüyüm sevgili!
b/elimde kör bıçağım, gömleğimde kan lekesi
karmaşık bir düşteyim sanki, dehşet karabasanda
s/açılmış yer/yüzümde, kamçılanmış sirenler
doğrulmuş namluları vardı, gerilmiş tetikte elleri
kaçmaya yeltenmedim, istedim ki görsünler…
bir cinayet mahallinde suçüstüyüm sevgili!
loş sokağın ortasındayım, tekmil mahalle ayakta
meraklı ablalar, huysuz kocalar, tüyü bitmemiş çocuklar
aç kediler, uyuz köpekler ve emektar bekçiler
oluk oluk kan süzülür, yerde yatan özneden
karanlığın rengine yenilmiş, bir koyu kızıllıkta…
bir cinayet mahallinde suçüstüyüm sevgili!
bıçağım elimden düştü, boşlukta metalik bir çığlık
kanlı gömleğimi par/çalıyor kanatsız yırtıcılar
yüzyıllık düşmanlığın kümülâtif öfkesinden kim bilir
ben ölümün baharındayım bir hayli zamandır
ya sen, şimdi hangi ba/kıştasın sevgili?
2012/
Berfin Bahar Dergisi Mart-169.sayı s-67
Alpaslan AkdağKayıt Tarihi : 17.2.2012 10:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir cinayet mahallinde suçüstüyüm sevgili!
”... Alpaslan Akdağ,
adı bir garip şiirinde, ülkenin bugünlerine uyan bir imge
ve söylem yakalamış: “bir cinayet mahallinde suç-
üstüyüm sevgili!” Ne ki yakaladığı anda kaçırmış;
tıpkı şiirinde söz ettiği düş gibi...
TÜM YORUMLAR (17)