Cinayet Kitabı Şiiri - Nasuh Metin

Sen, cinayet kitabımda şefkat duygum.
Geçmişi unutuşum, geleceğe umudum.
Hedefime gerildiğim bir yaysın sen.
Karanlıkta nurum, bedenimde ruhum,
Şiirde, kilitli mısralarda ilhamsın sen.

Bulutlarda gördüğüm melek kanadı.
Antik kalıntılardan kurulan şehir.
Hayalimde canlanan bir masal kızı.
Asli gerçek deniz, düşler ise nehir
Rüyalarımın maviye dökülen ağzı.

Gözyaşını tek çare olarak görmedim korkuya.
Gözyaşım yağmur misali süzülüp düşer kuma.
Beynimin içinde yılan, kalbimin yerinde kaya.
Fikirlerim sinsi ve duygularım hep viran.
Akan iki damla yaşla yeşerir belki kayam.

Yazım, ağlamayı bilmeyen gözlerle nemli,
Kışım, riya kaplıcalarında şifa aramakla geçti.
Vefasızlık pınarından su içmekse alın yazım,
Ben buna bir ömür boyu katlanmaya razıyım.

Her dileğimden sonra bir yıldız kayar.
Ne beni anlayacak bir yoldaş bulunur,
Ne de beni göğsüne bastıracak bir yar.
Madem gönlümü dolduracak bir umman yoktur.
Sultanım, gözlerime bakmanız lütfunuz olur.

Aşkımı vadettiğim insan bir hiç uğruna,
Ona yüreğimden kopartıp verdiğim parçaları,
doyumsuz nefsinin önüne yem diye attı.
Anladım! terslikmiş yansımamın benden farkı.
Yazık ki zavallı ben bunun çok geç farkına vardı.